Το ανεξάρτητο κωδωνοστάσιο, του Καθεδρικού Ναού της Ιταλικής πόλης της Πίζας που είναι γνωστός παγκοσμίως για την ακούσια κλίση του. Έχει ύψος 58,36 μέτρα από τα θεμέλια και 55 μέτρα από την βάση. Το συνολικό του βάρος είναι 14.453 τόνοι. Ο Πύργος της Πίζας, το δημοφιλές καμπαναριό του καθεδρικού ναού της Πίζας, επί 800 χρόνια, στέκεται σε μια εύθραυστη ισορροπία φλερτάροντας με τους νόμους της βαρύτητας, προκαλώντας θαυμασμό και απορία.
Η κλίση του Πύργου άρχισε κατά τη διάρκεια της κατασκευής του και οφειλόταν στην ανεπαρκή θεμελίωση πάνω στο έδαφος, καθώς ήταν πολύ μαλακό με αποτέλεσμα να αδυνατεί να υποστηρίζει το βάρος της υποδομής. 'Ήδη κατά τις δεκαετίες πριν την ολοκλήρωση της κατασκευής, η κλίση αυξήθηκε και συνέχισε να αυξάνεται σταδιακά μέχρι τη σταθεροποίηση του Πύργου (και την εν μέρει διόρθωση του) από προσπάθειες που καταβλήθηκαν στα τέλη του 20ου και αρχές του 21ου αιώνα.
Χρονολογικά βήματα κατασκευής – επιδιόρθωσης του πύργου
Η κατασκευή του πύργου πραγματοποιήθηκε σε τρία στάδια και διήρκεσε πάνω από 199 χρόνια.
1. Το 1173, στις 14 Αυγούστου ξεκίνησαν οι εργασίες κατασκευής στο ισόγειο του λευκού μαρμάρινου κωδωνοστασίου.
Ο πύργος άρχισε να γέρνει αφού η κατασκευή είχε προχωρήσει στο δεύτερο όροφο, το 1178. Η κατασκευή διεκόπη για σχεδόν έναν αιώνα, λόγω της διαρκούς εμπλοκής της Δημοκρατίας της Πίζας σε μάχες με τη Γένοβα, τη Λούκκα, και τη Φλωρεντία. Tο γεγονός αυτό διέθεσε στο έδαφος το χρόνο που χρειαζόταν προκειμένου να σταθεροποιηθεί. Διαφορετικά, ο πύργος θα είχε σχεδόν σίγουρα καταρρεύσει.
2. Το 1272, την κατασκευή ανέλαβε να συνεχίσει ο Τζοβάνι Ντι Σιμόνε. Σε μια προσπάθεια επανόρθωσης της κλίσης, οι μηχανικοί έχτισαν άνω ορόφους με τη μία πλευρά να είναι ψηλότερη από την άλλη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, ο πύργος να είναι κυρτός. Η εξέλιξη της κατασκευής σταμάτησε πάλι το 1284, όταν ο λαός της Πίζας ηττήθηκε από τους Γενοβέζους στη Μάχη της Μελόρια.
3. Ο έβδομος όροφος ολοκληρώθηκε το 1319. Το καμπαναριό προστέθηκε εν τέλει το 1372. Χτίστηκε από τον Τομάσο Ντι Αντρέα Πιζάνο. Υπάρχουν επτά καμπάνες, μία για κάθε νότα της μεγάλης μουσικής κλίμακας. Η μεγαλύτερη εγκαταστάθηκε το 1655.
Μετά από μια περίοδο ενίσχυσης της υποδομής (1990-2001), ο πύργος υπόκειται σε σταδιακή αποκατάσταση της εξωτερικής όψης του, προκειμένου να επισκευαστεί η ορατή ζημιά, κυρίως η διάβρωση και η αμαύρωση του. Τα σημάδια αυτά είναι ιδιαίτερα έντονα, λόγω της ηλικίας του πύργου και της έκθεσης του σε άσχημες καιρικές συνθήκες.